Kategoria: menu książki

Opublikowano przez

„Toto. Kotka ninja i wielka ucieczka węża”

„Toto. Kotka ninja i wielka ucieczka węża”
autor – Dermot O’Leary
tłumaczenie – Anna Klingofer-Szostakowska
ilustracje – Nick East
wydawnictwo – WILGA
wiek 6–9 lat

Zawsze podejrzewałam, że moje koty mają drugie życie. Nie metaforycznie. Dosłownie. W dzień leżą jak rozlazłe naleśniki. W nocy… znikają. A jak wracają, mają ten wzrok: „nie pytaj”… Kiedy więc nadarzyła się okazja, nie zastanawiając się ani chwili, ruszyłam za nimi. Małe przebranie… dla niepoznaki. Bo przecież każdy wie, że kocia misja wymaga powagi, herbaty na rozgrzewkę i kieszeni na przysmaki.

Książkę dostałam od Wydawnictwa Wilga, honorarium przejęły one, podobno w nagrodę… za milczenie.

Wtedy wpadła mi w ręce „Toto. Kotka ninja i wielka ucieczka węża”. Przypadek? Nie sądzę. Bo ta historia to nie głaskanie futerka. To sensacja. Akcja. Pościgi. I bohaterka, której nie da się nie kochać, czarna kotka, prawie niewidoma, ale zmysły wyostrzone jak brzytwa i charakter większy niż cały Londyn, który zresztą właśnie przemierza.

książkę kupisz tu:

Misja – Londyn. Cel – Prawda.

Zaczyna się od zniknięcia węża z zoo. Groźnego? No… tak wszyscy mówią. Ale z czasem okazuje się, że w tej historii nie wszystko jest takie, jak się wydaje. Są ślady, które prowadzą w zaskakującą stronę. Są podejrzane rozmowy. I jedno bardzo nietypowe, jakby… romantyczne… Ale ciii. To trzeba odkryć.

Detektywi z wąsami ruszają do akcji.

Toto razem z bratem Sreberkiem rusza na nocną misję przez miasto. Bo kto, jak nie oni? Po drodze detektywi trafią do metra, mijają twierdzę Tower, pałac Buckingham, Shard, a nawet budynek parlamentu. Trochę śledztwo, trochę podróż po Londynie, trochę taka kocia wersja Mission Impossible, tylko z większą klasą i wąsami.

Czyta się jak ogon w ruchu, szybko i z zaciekawieniem.

I co najważniejsze, wszystko opowiedziane tak, że nawet oporni czytelnicy chcą wiedzieć, co dalej. To kapitalna książka dla tych, którzy dopiero zaczynają czytać, lekka, zabawna, z dużą czcionką i wartką akcją. I nikt tu nikomu nie wskazuje palcem, co się dzieje, dzieci wchodzą w fabułę jak ninja przez uchylone okno.

Akcja „Wąż” zakończona sukcesem.

Wróciłam nad ranem. Z herbatą zimną jak ogon węża i sercem rozgrzanym jak latarnia na londyńskiej ulicy. Garnitur zmięty. Włos rozwiany. Ale warto było. Co za noc. Co za książka. A moje koty? No cóż. Zasnęły w pudełku, jakby nic się nie wydarzyło.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🐾 Bo to historia z pazurem, dosłownie i w przenośni.

🕶 Bo Toto to bohaterka, którą kocha się od pierwszego mruknięcia.

🗺 Bo Londyn nigdy nie był tak tajemniczy… i tak koci.

📚 Bo dzieci czytają ją z wypiekami, bez łopatologii i przynudzania.

Opublikowano przez

„Klub gorących zbrodni”

„Klub gorących zbrodni”
pod redakcją – Serena Patel, Robin Stevens
tłumaczenie – Dominika Ciechanowicz
ilustracje – Harry Woodgate
wydawnictwo – WILGA
wiek 10–14 lat

Śledztwo rozpoczęłam niewinnie. Książkę znalazłam w torbie plażowej, między kremem z filtrem a okularami przeciwsłonecznymi. Nosiła tytuł: „Klub gorących zbrodni”. Brzmiało jak żart. Ale już po pierwszej stronie wiedziałam, że sprawa jest poważna. To nie był przypadek. To był trop.

Książkę dostałam od Wydawnictwa Dwukropek, otrzymane honorarium przeznaczam na wakacje… mam nadzieję, że będą bezpieczne…

Trzynaście opowiadań. Trzynaście miejsc zbrodni i trzynastu autorów. Trzynaście umysłów, które postanowiły zamienić wakacje w tor przeszkód dla każdego, kto ma detektywistyczną żyłkę. Tropikalny kurort, muzeum, truskawkowa farma, lotnisko… wszędzie coś się czai. Coś, co nie daje spokoju…

książkę kupisz tu:

Autorzy? Podejrzanie dobrani

Stworzyli zbiór opowieści, w których nic nie jest oczywiste, a każdy krab na plaży może mieć coś na sumieniu. Tu nikt nie wierzy w przypadki. Wszystko ma znaczenie. Każde słowo, każdy przedmiot, każdy cień.

Styl? Ostry jak pazury kota na dachu

Nie ma tu miejsca na nudę. Są za to śledztwa z werwą, której nie powstydziłby się sam Poirot. Mamy podwójne tożsamości, obezwładniające trucizny, krzyk który rozdziera ciszę i oczywiście bohaterów, którzy nie odpuszczają, dopóki nie poznają prawdy.

Jedna książka, trzynaście zagadek

Każde opowiadanie to osobna łamigłówka, ale razem tworzą coś większego. Jakby… ktoś to wszystko zaplanował. Jakby te opowieści łączyło coś więcej niż lato i zbrodnia. Czy to tylko zbieżność tematu, czy może ukryty plan? To trzeba odkryć samemu.

Wakacyjna paczka zagadek

„Klub gorących zbrodni” to idealna książka na lato, do walizki, pod namiot, na plażę czy do hamaka w ogrodzie. Każde z trzynastu opowiadań można czytać osobno, w dowolnej kolejności, co sprawia, że świetnie sprawdzi się nawet w przerwach między kąpielami i lodami. To wakacyjna paczka zagadek, którą można rozpakowywać powoli, historia po historii, trop po tropie.

Nie daj się zwieść cukierkowej okładce

To nie są zwykłe wakacje. To operacja. Kryptonim: Zabójcze lato. A jeśli myślisz, że wszystko już wiesz, przeczytaj jeszcze raz. Może coś przeoczyłeś.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🕶️ Bo zaczyna się niewinnie, a kończy jak poważne śledztwo.

🔍 Dla trzynastu detektywistycznych historii, które pachną solą, kurzem muzeum i podejrzanym kompotem truskawkowym.

🧠 Każda historia to łamigłówka, razem tworzą misterną układankę.

🧳 Idealna na lato, czytasz gdzie chcesz, kiedy chcesz, jak chcesz.

💥 Nie cukierkowa, tylko z pazurem. Ostra. I nieprzewidywalna.

Opublikowano przez

„Dobrosia i pluszaki. Morza Wydumane”

„Dobrosia i pluszaki. Morza Wydumane”
autor – Marcin Mortka
ilustracje – Joanna Czarnecka
wydawnictwo – SQN
wiek 5–8 lat

Czasami patrzymy na nasze dzieci i zapominamy, jak to jest wierzyć w coś niewidzialnego. Jak to jest stworzyć cały świat z kawałka poduszki, zapiętej bluzy i koca. A przecież to właśnie tam, w tych malutkich, wydumanych wszechświatach, dzieją się najprawdziwsze przygody, o czym pięknie przypomina książka „Dobrosia i pluszaki. Morza Wydumane”.

Książkę dostałam od Wydawnictwa SQN, a honorarium przeznaczam na badania nad tym, czy miś naprawdę może być kapitanem…

Dobrosia i jej wierna drużyna pluszaków – pies Chlup, królik Czupiradło, owieczka Kropeczka i Miś, ruszają w rejs przez Morza Wydumane na pokładzie „Poduszkowca”. A tam piraci, zagadki, mapy, niezapomniane przygody i wszystko, czego dusza małego odkrywcy może zapragnąć!

książkę kupisz tu:

Dzieci nie potrzebują wielkich ekranów

Potrzebują przestrzeni, w której ich wyobraźnia może szybować bez granic. I kiedy o tym zapominamy, one przypominają nam, czasem jednym spojrzeniem, czasem całym okrętem zbudowanym z koców i marzeń. Ta książka to zaproszenie dla dzieci, by marzyć na całego, a dla rodziców cichy szept… nie zabierajmy im tego.

Obłędnie piękne ilustracje i szczypta wiary

Ilustracje Joanny Czarneckiej rozpalają wyobraźnię tak mocno, że poduszkowiec naprawdę unosi się nad łóżkiem, a wiatr Morza Wydumanego szarpie za rękawy piżamy. Wystarczy trochę wiary i Miś naprawdę może być kapitanem.

Przygoda nie pyta o godzinę

To książka idealna do czytania przed snem, po śniadaniu i tuż przed obiadem, bo przygoda nie pyta o godzinę. Przypomina, że prawdziwe przygody nie zaczynają się na ekranach. Rodzą się z nudy, z ciszy, z pytania: „Co dziś robimy…”. Z odłożonego tabletu i wyłączonego telewizora.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🌟 Bo przypomina o sile dziecięcej wyobraźni i wolności marzeń.

🌟 Bo opowieść Marcina Mortki jest czuła, pełna humoru i prawdziwej dziecięcej energii.

🌟 Bo ilustracje Joanny Czarneckiej są tak piękne, że niemal słychać szum Morza Wydumanego.

🌟 Bo to opowieść, którą chce się czytać i przeżywać, raz za razem, o każdej porze dnia…

Opublikowano przez

„Antek z babcią na podniebnym szlaku”

„Antek z babcią na podniebnym szlaku”
autor – Thomas Brunstrøm
przekład – Edyta Stępkowska
ilustracje – Thorbjørn Christoffersen
wydawnictwo – DWUKROPEK
wiek 3–6 lat

Zawsze wiedziałam, że jak Janek idzie do babci, to tam obowiązują inne zasady fizyki, logiki… i diety. Obiad składał się z dwóch dań, deser z trzech („weź sobie oba, a jeszcze kawałek ciasta drożdżowego do ręki”), a do domu wracało się z brzuchem pełnym na cały tydzień.

Książkę dostałam od Wydawnictwa Dwukropek, a honorarium przeznaczam na babcine ciasto, piec nie będę, bo z babcią nie mam szans.

I właśnie dlatego pokochałam „Antka z babcią na podniebnym szlaku”, bo to książka o tej jednej, wyjątkowej osobie, która zawsze znajdzie sposób, nawet na pogodę.

książkę kupisz tu:

Kiedy prognoza mówi „deszcz”, babcia mówi „lecimy!”

Trzeci tom przygód Antka i jego absolutnie niesamowitej babci to historia o urodzinach. Prognoza? Deszcz… „No to lecimy pogadać z pogodą.” I nie, to nie jest przenośnia. Babcia organizuje balon, pakują się i fruną do chmur. Bo kiedy dzieci mają wielkie plany, babcie mają jeszcze większą wyobraźnię.

Szalona podróż i wielka bliskość

Brzmi absurdalnie? Tak. Bawi do łez? Jeszcze jak. Ale pod warstwą śmiechu i szalonych pomysłów kryje się coś naprawdę ważnego. Bliskość. Taka, której nie trzeba tłumaczyć ani udowadniać. Relacja, w której można wszystko powiedzieć, wszystko wymyślić i wszystko przeżyć, nawet latanie balonem, lądowanie na czerwonej planecie, niańczenie dzieci przyniesionych przez bociany i spotkanie z…

Z odwagą w oczach i ciastem w kieszeni

Thomas Brunstrøm opowiada tę historię z humorem i lekkością, ale też z niezwykłym wyczuciem dziecięcej logiki. To książka dla wszystkich, którzy mają (albo mieli) taką babcię, z odwagą w oczach i ciastem w kieszeni. Taką, która nie mówi „nie rób”, tylko „a co by było, gdyby…”.

Niech czas z babcią nigdy się nie kończy

Czytałam od deski do deski z uśmiechem na twarzy i z rozrzewnieniem. Bo jak to nasz Janek mówi: „z babcią to można konie kraść”.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🎈 Bo przypomina, że wyobraźnia jest większa niż deszczowe chmury

🎈 Bo pokazuje, jak piękna może być bliskość między dzieckiem a babcią

🎈 Bo śmiech i wzruszenie są tu podane w idealnych proporcjach

🎈 Bo każdy zasługuje na babcię, która zabierze go w podróż balonem… albo gdzie tylko sobie wymarzy

Opublikowano przez

„Obrazkowy atlas świata. Seria z piórem KAKADU”

„Obrazkowy atlas świata. Seria z piórem KAKADU”
autorka – Catherine Bruzzone
tłumaczenie – Karolina Tudruj-Wrożyna
ilustracje – Stu McLellan
wydawnictwo – JUPI JO!
wiek 4–8 lat

Pakujemy walizki, rzucamy mapę na podłogę, Janek już zakreśla trasę palcem… Bo choć „Atlas świata obrazkowy” to książka, dla nas to początek przygody. I nie ma tu żadnej ściemy, mimo że wszyscy lat mamy dużo, bawiliśmy się z nim świetnie. Bo ta książka po prostu gada.

Książkę dostałam od Wydawnictwa Jupi Jo!, honorarium w całości pójdzie na wakacyjną wyprawę.

Kakadu mówi, gra muzykę, zadaje pytania, a dzieciaki?… dzieciaki łapią geografię w locie. Dosłownie.

książkę kupisz tu:

Dotknij kontynentu i… jesteś na drugim końcu świata

Wystarczy otworzyć pierwszą stronę, dotknąć piórem mapy i już jesteśmy w Afryce, Australii albo gdzieś na Alasce. I nagle okazuje się, że można się nauczyć, gdzie mieszkają niedźwiedzie grizli, gdzie jest najwięcej orchidei i gdzie znajduje się najdłuższa budowla jaką zbudował człowiek, bez wkuwania, bez nudy. Tylko przez zachwyt.

Nie atlas, a mapa marzeń

To nie jest zwykła książka z mapami. To mapa marzeń. Inspiracja do realnych podróży. Motywacja, żeby znów się gdzieś wybrać. I przypomnienie, że dziecko, które wie, gdzie jest wodospad Niagara, szybciej zrozumie, że świat nie kończy się na osiedlu. Że jest wielki, piękny i różnorodny. A od tego już tylko krok do empatii, otwartości, ciekawości drugiego człowieka.

Z Kakadu przez kontynenty

Dzięki takim książkom nasz syn od małego był zapalonym podróżnikiem. Mapy, puzzle z kontynentami, globusy, które świeciły w nocy i wyobraźnia, która nie znała granic! A teraz „Atlas świata obrazkowy” z gadającym piórem dołącza do tego grona. Z każdego kontynentu płynie masa ciekawostek: o zwierzakach, przyrodzie, dziwnych budowlach i zwyczajach, o których nie mieliśmy pojęcia.

A do tego na każdej mapie czekają mali przewodnicy, dzieci z różnych stron świata. Dzięki nim to wszystko staje się bliskie, ciekawe i takie… prawdziwe.

Dla mnie ta książka to wielkie WOW.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🗺️ Bo „u nas się nie planuje, u nas się przeżywa”, a z tym atlasem to możliwe.

🖋️ Bo gadające pióro Kakadu przenosi dzieciaki w każdą część świata.

📚 Bo „dzieciaki łapią geografię w locie” bez przymusu, z zachwytem.

🌎 Bo każde dziecko, które wie, gdzie jest Niagara, ma szansę pokochać świat.

👧👦 Bo dzieci z różnych stron świata stają się przewodnikami i przyjaciółmi.

✨ Bo to nie tylko książka, to mapa marzeń i zachwyt w czystej postaci.

Opublikowano przez

„Szkoła i ja. Uczymy się planować”

„Szkoła i ja. Uczymy się planować”
autorka – Agnieszka Łubkowska
ilustracje – Paweł Gierliński
wydawnictwo – NASZA KSIĘGARNIA
wiek: 6–9 lat

Mam w telefonie 37 przypominajek. Żadna nie mówi jasno, czego dotyczy. „Zadzwoń”. „Weź ze sobą”. „Nie zapomnij!!!”. Codziennie rano próbuję zrozumieć, co wczoraj miałam na myśli, wpisując te zaklęcia… Tak zaczyna się recenzja książki, która z wdziękiem trafia w samo sedno współczesnego życia rodzinnego.

Recenzja powstała przy płatnej współpracy z Wydawnictwem Nasza Księgarnia.

Myślę, że wielu z nas tak ma. Biegniemy, nie planujemy, gubimy wątek, a potem chcemy, żeby nasze dzieci były mistrzami organizacji. Tylko… kto ma ich tego nauczyć?

książkę kupisz tu:

Planowanie to nie kaganiec, to wolność

I wcale nie twierdzę, że książka, którą mam dla waszych dzieci, załatwi całą sprawę, ale jestem pewna, że może być fundamentem, który bardzo w tym pomoże.

„Szkoła i ja. Uczymy się planować” to książka, która z humorem, lekkością i konkretem pokazuje dzieciom:

– jak planować,

– co planować,

– co jest priorytetem,

– i po co to wszystko, żeby w tym całym szkolnym świecie znaleźć czas na spokój, zabawę i bycie dzieckiem.

Z klocków możesz zbudować wszystko

W książce dzieciaki znajdą odpowiedzi na pytania: czym jest czas, jak działa zegarek, dlaczego warto mieć listę rzeczy do zrobienia i że „co masz zrobić jutro, zrób dziś wieczorem” to naprawdę nie jest żart. Nauczą się, co to znaczy „priorytet”, jak wyznaczać cele i dlaczego trzeba odróżniać rzeczy pilne od ważnych.

Jest też trochę o organizacji przestrzeni, czyli o tym, że zanim zaczniesz naukę, warto ogarnąć biurko. A zanim zaczniesz życie, może ogarnij własną głowę.

Bo dzień to pudełko klocków. I z tych samych klocków możesz zbudować coś pięknego… albo kompletny bajzel.

Książka, która mówi do każdego

A wszystko to robi z lekkością i humorem, przez opowieści, ćwiczenia i bardzo obrazowe porównania. Ilustracje? Świetnie dopasowane do treści, nic nie rozprasza, wszystko wspiera przekaz.

To kompaktowe kompendium wiedzy: konkretne, treściwe i naprawdę przemyślane. Każdy rozdział to mały skarb.

I nieważne, czy wasze dziecko to urodzony planer z zeszytem w kratkę, czy raczej marzyciel bujający w obłokach, ta książka przyda się każdemu.

Czytałam dla syna. Czytam dla siebie.

Czytałam ją jako mama. Ale w połowie złapałam się na tym, że czytam też dla siebie. Że może ja też powinnam rozrysować sobie drzewo celów. Może potrzebuję tego bardziej niż mój syn.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

📅 Bo uczy dzieci planowania z głową i sercem

🔍 Pokazuje, że organizacja to nie kaganiec, ale droga do wolności

🧩 Przemawia językiem dzieci i dorosłych, metaforą klocków, ćwiczeniami, obrazami

🖼 Ilustracje wspierają, a nie przytłaczają, są częścią przekazu

👨‍👩‍👦 To książka do wspólnego czytania, dla dzieci i rodziców

To nie podręcznik. To mapa, która pomaga odnaleźć się w codzienności, tej dziecięcej i tej całkiem dorosłej.

Opublikowano przez

„Zęby. Masz tylko dwa zestawy”

„Zęby. Masz tylko dwa zestawy”
autorka – Magda Garguláková
tłumaczenie – Anna Klingofer-Szostakowska
ilustracje – Marie Urbánková
wydawnictwo – ZNAK EMOTIKON
wiek: 5 -8 lat

Zacznijmy od szczerego pytania… ile razy w ostatnich dniach mówiłaś: „Umyj zęby”, zanim sama przestałaś wierzyć, że to w ogóle coś daje? Pięć? Dziesięć? Codziennie ten sam monolog, to samo westchnięcie… a na koniec szczotkowanie przez trzy sekundy i triumfalne z łazienki: „Gotowe!” Jeśli właśnie teraz kiwasz głową, witaj w klubie. Dobra wiadomość, nie jesteś sama. A jeszcze lepsza… jest książka, która może ci w tym całym zębowym teatrze pomóc.

Książkę dostałam od Wydawnictwa Znak Emotikon, a honorarium przeznaczę na marzenia, które jeszcze rosną, jak zęby stałe…

To nie kolejna książeczka z morałem w stylu: „Myj zęby, bo przyjdzie próchnica i ci je zabierze.” To podręcznik pierwszej potrzeby, gdy młody człowiek zaczyna zadawać pytania w stylu: „Czy jak mi wypadnie jedynka, to już na zawsze?”, „Czemu mam myć, skoro i tak zaraz coś zjem?” albo „Czy jak zjem lizaka i nie umyję zębów, to wypadną wszystkie naraz?” I właśnie po to jest ta książka, żeby na luzie, ale konkretnie wyjaśnić, o co kaman z tymi zębami.

książkę kupisz tu:

Zęby same zapraszają do środka

Autorka najpierw oddaje głos… zębom. Tak, to one same się przedstawiają i zapraszają nas do środka. Potem po kolei: po co w ogóle mamy zęby, czemu czasem bolą, czym różni się mleczak od stałego (i co się dzieje, jak wyrastają razem), jak wybrać szczoteczkę, co z tą pastą, no i jak wygląda wizyta u dentysty.

Bez straszenia, z humorem

Tu nie ma grozy i lęku przed borowaniem. Za to jest humor, który nie tylko bawi dzieci, ale i rodzica nieco rozbraja. Bo umówmy się, temat zębów potrafi być bardziej sztywny niż szczęka po znieczuleniu. Jest tu mądrze, ale bez nadęcia. Zabawnie, ale nie głupkowato. Dowcipem podszyta merytoryka, która traktuje dziecko serio i z szacunkiem.

Jak człowiek człowiekowi

Autorka wie, że dzieci rozumieją więcej, niż myślimy, więc nie wciska im bzdur, tylko tłumaczy. Jak człowiek człowiekowi. I kolejny ogromny atut, ilustracje! Tak żywe i zabawne, że chciałoby się je powiesić w łazience obok kubeczka na szczoteczki.

Książka, która ratuje z opresji

To książka, która nie tylko edukuje, ale ratuje rodziców z opresji. Bo zamiast 17 razy tłumaczyć, czemu nie można jeść gumy do żucia przed snem, możesz po prostu powiedzieć: „A co mówiły zęby w książce?” I po sprawie.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🦷 Bo w końcu ktoś mówi o zębach bez nadęcia i straszenia

🗣️ Bo dzieci słuchają… zębów, nie rodziców

😂 Bo śmiech działa lepiej niż palec i groźba

📖 Bo można ją czytać i śmiać się razem

🎨 Bo ilustracje proszą się o miejsce w łazience obok pasty

Zęby w roli głównej. Edukacja w roli drugoplanowej. A w roli głównej święty spokój rodzica.

Opublikowano przez

„Ja kłębuszek, ty niteczka”, „Moje dłonie, twoje skrzydła”

„Ja kłębuszek, ty niteczka”
„Moje dłonie, twoje skrzydła”
autor – Alberto Pellai
tłumaczenie – Dagmara Budzbon-Szymańska
ilustracje – Ilaria Zanellato
wydawnictwo – ESPRIT KIDS
wiek 2-5 lat

Znasz to uczucie, kiedy patrzysz na swoje dziecko i myślisz: „Jak to możliwe, że kiedyś mieściło się w jednej dłoni, a teraz…?”

Książki dostałam od Wydawnictwa Esprit Kids, a honorarium przeznaczyłam na sznurek i papier. Będzie latawiec, może jeszcze chwilę poleci obok mnie…

„Ja kłębuszek, ty niteczka” i „Moje dłonie, twoje skrzydła” to dwie czułe opowieści, które tak trafnie nazywają to, czego na co dzień nie umiemy ubrać w słowa. Jedna dla mamy, druga dla taty. Jedna o kłębuszku, druga o skrzydłach. Obie o tym samym, o tej cichej, wzruszającej prawdzie, że dzieci rosną. Że odchodzą. Ale też… że zawsze zostają.

Mama mówi: jestem kłębkiem, z którego powstałeś.

Każdym spojrzeniem, każdą bajką na dobranoc, każdym „kocham cię” o świcie, widzę jak moja niteczka staje się coraz dłuższa, coraz bardziej własna, aż w końcu wije się w stronę świata.
To boli. Ale to też największy zachwyt.

Tata mówi: moje dłonie to twoje skrzydła.

To nimi uczyłem cię chwytać, wspinać się, puszczać ster. I kiedyś będziesz gotowy, by polecieć.
A ja… będę. Z sercem pełnym dumy. I tęsknoty.

Nie będę owijać w bawełnę

Będziecie płakać przy tych książkach rzewnymi łzami, a dzieci będą patrzeć na was ze zdumieniem. Bo te książki to prawdziwy rollercoaster dla rodzica, który widzi upływający czas, nawet jeśli dopiero zaczyna tę drogę. To książki, które mówią za nas. Zamiast banałów i frazesów, miękki wiersz, czułość i prawda.

Czytasz i masz wrażenie, że ktoś mówi za ciebie.

Jakby wyciągał ci z duszy te wszystkie „kocham cię”, bez wielkich słów, bez fanfar, po prostu
To nie są tylko książki do przeczytania. To książki do zatrzymania się, do przytulenia, do schowania na zawsze.

Dlaczego warto sięgnąć po te książki?

🧶 Bo uczą mówić o miłości bez patosu, prosto, ale głęboko.
🪁 Bo przypominają, że każda chwila z dzieckiem to coś, co już nie wróci, ale zostanie w nitce, skrzydle, pamięci.
💌 Bo dają słowa tam, gdzie milczymy ze wzruszenia.
🎁 Bo to najlepszy prezent na Dzień Mamy i Dzień Taty, taki, który się czyta razem.
👨‍👩‍👧 Bo niech każde dziecko usłyszy kiedyś te słowa od mamy. I niech każdy tata przeczyta je choć raz na głos.

Opublikowano przez

„Murdle Junior. Wyzwania dla dociekliwych”

„Murdle Junior. Wyzwania dla dociekliwych”
autor – Gregory Thomas Karber
tłumaczenie – Paulina Kielan
ilustracje – Andy Smith, Dani Messerschmidt
wydawnictwo – PUBLICAT
wiek 9-12 lat

Zamek. Drzwi zaryglowane. W środku ktoś. Albo coś… Tak zaczyna się ta historia. Ale to tylko początek, bo tu każdy bohater ma swoją ścieżkę i przygodę.

Książkę zdobyłam legalnie od Wydawnictwa Publicat, honorarium poszło na zapas ołówków i podejrzanie dużą lupę.

Jake, Olivia, Julius i Buster-Kot, futrzasty, podejrzanie błyskotliwy, stają przed zadaniem: rozwiązać wszystkie zagadki i wyjść z tego cało. Twoje zadanie? Pomóc im to rozgryźć, zanim będzie za późno… A na koniec zdać egzamin na detektywa.

książkę kupisz tu:

To nie książka. To tajne dossier.

„Murdle Junior” się nie czyta. Ją się analizuje, wykreśla, łączy, notuje. Czterdzieści zagadek, każda kolejna trudniejsza, bardziej zakręcona, bardziej… mroczna? Jak najbardziej. Bo tu nie ma kreskówkowych żartów. Jest napięcie, błysk w oku i obgryzanie ołówka, gdy próbujesz połączyć fakty. Jakbyś wszedł do gry, w której nie wiesz, kto jest pionkiem, a kto graczem. Każda strona to pułapka. Każda odpowiedź to kolejne pytanie.

Nie ma miejsca na banały.

„Murdle Junior” nie głaszcze po głowie. Ono ci ją wyczyści z banałów, przetrzepie skórę, wciągnie cię jak wir do ciemnej piwnicy. A gdy już rozgryziesz jedną zagadkę, okazuje się, że to tylko początek i że ktoś znowu cię wyprzedził. To nie są zagadki do zabawy, to śledztwo. Twarde, konkretne, genialne, takie, co to się śni po nocach.

Nie tylko dla dzieci.

Jeśli patrząc na swoje dziecko, pomyślisz „ej, ja też tak chcę”… to dobrze. Bo są też dwa tomy „Murdle” dla dorosłych. I nie licz na taryfę ulgową. Sama siedziałam nad tą książką z miną podejrzanego, który właśnie odkrył nowy dowód, zgryzłam do końca dwa ołówki i paznokcie prawie do krwi.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🔍 Bo tu się nie czyta – tu się prowadzi śledztwo

🧠 Bo każda zagadka to konkretna praca detektywa

🐾 Bo Buster-Kot to futrzasty geniusz

📖 Bo forma dossier zamiast klasycznej narracji totalnie wciąga

🕵️ Bo dzieci (i dorośli) poczują się jak członkowie elitarnej ekipy detektywów

Witaj w drużynie. Twoje śledztwo właśnie się zaczęło.

Opublikowano przez

„Jak rodzi się bliskość”

„Jak rodzi się bliskość”
autor – Agnieszka Stein, Małgorzata Stańczyk
ilustracje – Joanna Bartosik
wydawnictwo – Ringier Axel Springer Polska
wiek – dla rodziców w każdym wieku

Książki Agnieszki Stein znam od dawna, towarzyszyły mi w moim rodzicielstwie, dzięki nim brałam głęboki oddech i mówiłam sobie… „dobrze robisz”.

Książkę dostałam od Wydawnictwa Ringier Axel Springer Polska, otrzymane honorarium zainwestowałam w naszą codzienność.

Ta nowa, napisana w formie wywiadu, przynosi dokładnie to samo uczucie. Spokój. Zrozumienie. Wsparcie.
Książkę czyta się trochę jak rozmowę z koleżanką. Bo choć forma, to rozmowa dwóch autorek, emocjonalnie jest to coś znacznie więcej. Wybacz Agnieszko, że tak luźno do tego podchodzę, ale twoje myślenie jest mi bliskie, bardzo bliskie. Małgorzata Stańczyk, jak zawsze uważna i mądra, wie JAK zapytać, więc dostajemy coś więcej niż zbiór pytań i odpowiedzi. To spotkanie dwóch wrażliwości.

książkę kupisz tu:

Dla tych, co zaczynają i tych, co utknęli

To książka dla rodziców, którzy są na początku drogi, trochę utknęli, potrzebują wskazówek, bądź umocnienia swojej roli przewodnika. I dla tych, którzy są już dalej, przy nastolatkach, przy trudnych emocjach, przy pytaniach bez prostych odpowiedzi.

Bez złotych recept, z mądrością

Nie ma tu moralizowania, nie ma złotych recept. Są za to rozmowy, mądre, konkretne, podszyte szacunkiem. Rozmowy, które zatrzymują, przypominają, że wychowanie to nie projekt do zrealizowania, tylko relacja, którą się buduje.

Po stronie dziecka, nawet, gdy trudno

Są rozmowy o trudnych zachowaniach, o emocjach, które coś znaczą, o tym, jak być po stronie dziecka, nawet gdy robi rzeczy, których nie rozumiemy. Szczególnie poruszający jest piękny rozdział dla rodziców nastolatków o tym, jak ważne jest słuchanie, a nie ocenianie. Jak nie wycofać się wtedy, gdy zaczyna być trudno, bo pojawia się złość, zamknięcie, zachowania, których wcześniej nie było.

Zrozumienie, nie diagnoza

Jest tu też ważny rozdział o neuroatypowości, w tym ADHD, spektrum autyzmu, jak sobie poradzić, jak zrozumieć, wyciszyć, jak pracować z dziećmi. To nie instrukcja obsługi, to próba wejścia głębiej, z większą czułością.

Rodzicielstwo jako towarzyszenie

Są też piękne fragmenty o tym, jak mądrze mówić NIE, jak uczyć dziecko podejmowania decyzji, jak nie przeszkadzać mu czuć. I o tym, że rodzicielstwo nie polega na kontroli, ale na towarzyszeniu. Bez przymusu, bez lęku, z obecnością.

Jesteś wystarczający

To też książka o poczuciu własnej wartości. O tym, że jeśli dziecko przez lata czuje, że jest ważne i kochane takie, jakie jest, to w dorosłym życiu nie będzie musiało tej wartości sobie udowadniać.

I najważniejsze, ta książka nie każe ci się zmieniać. Ona ci ufa. Pomaga nazywać to, co już masz i pokazuje, jak to wzmacniać. Jest jak rozmowa z drugą mamą, taką, która nie ocenia, tylko widzi cię naprawdę.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?

🫧 Bo pomaga odetchnąć i powiedzieć sobie: dobrze robisz

🪞 Bo widzi cię i nie każe ci się zmieniać

👂 Bo uczy słuchać, zamiast oceniać… także siebie

🧩 Bo daje przestrzeń na trudne tematy: nastolatki, emocje, neuroatypowość

🌱 Bo pokazuje, że wychowanie to relacja, nie projekt do zrealizowania